
Op de dag van aankomst in Tokyo konden we niet direct inchecken, maar aangezien je vanuit het hotel zo het winkelcentrum Sunshine City in liep én het bijna lunchtijd was, vonden we dat niet zo heel erg: op zoek naar een restaurantje! Na een tijdje zoeken hadden we een plekje gevonden. We deden een bestelling en keken nog wat onwennig om ons heen. Naast ons schoven twee meisjes aan, die wel heel bijzonder uitgedost waren. Gekleurde pruiken, korte rokjes, vreemd gekleurde lenzen… we durfden niet echt te kijken, maar hadden moeite onze blik af te wenden. Ik herkende het wel, deze meisjes waren verkleed in de stijl van de Japanse mangastrips. Ik had gehoopt er een keer eentje te treffen, maar zo snel al? Na de lunch bleken zij niet de enige, het hele winkelcentrum leek er vol mee te lopen. Zouden ze dat dan altijd doen? Een soort weekend-outfit of zo?














Later ontdekten we dat er buiten, direct naast ons hotel, nog veel meer rondliepen. Maar het bleek wel een bijzondere gelegenheid te zijn: er was een soort cosplay ontmoetingsweekend , met heel veel meisjes – en enkele jongens – verkleed als manga personages. De een nog kleurrijker dan de ander, maar allemaal tot in de puntjes afgewerkt. Oog voor detail hebben ze wel in Japan. Ik heb natuurlijk zoveel mogelijk foto’s proberen te maken, al was dat buiten wat moeilijker: er liep een heel verzameling beroepsfotografen rond om fotosessies te doen met de meisjes en toeristen met grote camera’s waren niet echt welkom. Maar toch wel kiekjes kunnen maken, net buiten het festivalterrein. De modellen zelf hadden meestal geen bezwaar, degenen die me zagen vonden het zelfs leuk. En wij ook!
































Gelukkig was het nog niet afgelopen toen wij op zondag aankwamen. Dus ook een stukje kunnen genieten en natuurlijk ook foto’s gemaakt.
Ja, was echt geluk hebben!