Donderpoort

Nadat we onze eerste nacht hadden doorgebracht in Tokyo, was het tijd om buiten de wereld van ons hotel en aangrenzend winkelcentrum (waar we na aankomst in de ochtend onze eerste dag hadden doorgebracht) te treden. Nadat de reisleider ons met de groep naar Shibuyu had gebracht om de beroemde oversteekplaats te bekijken, was de rest van de dag ter vrije invulling. Wij hadden bedacht dat we naar de Senso- ji tempel wilden. Dus op naar de metro!

Dat was even wennen: het duurde minstens een half uur voordat we eindelijk de juiste ingang van de metro hadden gevonden, maar daarna verliep alles voorspoedig. Bij aankomst was het nog maar een klein stukje lopen naar de tempel, die we zonder de vele mensen voor de poort misschien wel voorbij gelopen waren: de tempel bevindt zich aan een drukke straat, ingeklemd tussen hoge, moderne wolkenkrabbers. Vanaf de straat is alleen de eerste toegangspoort te zien, maar je hebt nog geen zicht op de wondere wereld die zich er achter bevindt.

Maar alleen al deze eerste poort, de Kaminarimon of ‘Donderpoort’ is prachtig om te zien. De poort is gebouwd in het jaar 941 en er hangt een enorme lantaarn het midden. Iedere bezoeker moet onder de lantaarn door om binnen te komen. De lantaarn is 3,9 meter hoog, 3,3 meter breed en weegt een slordige 700 kilo. Aan weerszijden van de lantaarn staan twee grote beelden, aan de andere kant nog twee. Aan de voorkant staan de Shintogoden Fūjin en Raijin. Fūjin is de god van de wind en staat aan de oostelijke kant van de poort, dondergod Raijin bewaakt de westelijke kant. Aan de achterkant van de poort vind je twee Boeddhistische goden, Tenryū in het oosten en Kinryū in het westen (bron: wikipedia).

Wij – vers aangekomen vanuit de drukte van de metro en de wolkenkrabbers op straat – waren enorm onder de indruk van de Kaminarimon, waarvan we op dat moment nog dachten dat het de hele tempel was, niet slechts de toegangspoort. Daar zouden we snel achter komen! In een volgend blog neem ik je mee naar de wereld achter de Kaminarimon, nu blijven we nog even genieten van de poort en alle mensen er om heen. Voor ons was dit niet alleen ons eerste tempelbezoek, maar ook de plek waar we voor het eerst meisjes in kimono tegen kwamen. De meisjes op deze foto’s waren zichtbaar trots op hun mooie outfit en gingen helemaal op in het elkaar fotograferen, met de Kaminarimon op de achtergrond – en wij genoten mee.