Bijna tien jaar geleden was ik met een groepsreis in Kenia. Op het programma stond ook een bezoek aan een weeshuis. Beetje standaard tijdens groepsreizen door arme landen, maar ik weet nooit zo goed wat ik er nou van moet vinden. Aan de ene kant lijkt het me goed, omdat er voor betaald wordt en je kadootjes meebrengt, aan de andere kant voelt het toch ook wel een beetje als aapjes kijken.
Maar goed, ondanks de twijfels was het bezoek toch een leuke ervaring. Met een paar groepsgenoten heb ik met de kinderen wat spelletjes gedaan en we zagen hoe de kinderen woonden. Ik moet eerlijk zeggen dat me dat nog mee viel: natuurlijk, het was heel basic en het is niets vergeleken met wat onze kinderen hebben, maar er was wel eten, er was kleding, alle kinderen hadden een eigen bed, er was een schoollokaal en de kinderen konden buiten spelen.
Ik hoop dat ze hun weg in het leven gevonden hebben.
Zandkorrel 