Toen ik naar Wenen ging, had ik niet van te voren bedacht dat ik naar het natuurhistorisch museum zou gaan. Onder het mom van ‘dat heb je thuis ook’ sla ik dat soort musea meestal over. Dat ik er toch terecht kwam, was een combinatie van de extreme hitte, waardoor ik graag een koele ruimte in wou en een affiche van de tijdelijke tentoonstelling “Körperwelten’. Om de tentoonstelling te bezoeken moest je verplicht ook een kaartje voor het museum kopen, dus vooruit maar…
Achteraf bleek juist het museum de grote attractie: een van de mooiste die ik ooit gezien heb. Niet zozeer vanwege de collectie, al is die zeker indrukwekkend – een enorme verzameling mineralen en opgezette dieren – maar vooral vanwege de entourage. Een prachtig historisch gebouw, aangekleed met klassieke schilderkunst en gevuld met houten vitrines. Dan krijg je dus bijzondere combinaties van dino’s, skeletten en vliegende vogels tegen een achtergrond van versierde plafonds en schilderijen.
Zandkorrel 