


Voordat ik ergens naar toe ga, heb ik vaak wel een wens wat ik op de foto wil zetten. Voor Costa Rica had ik de wens om zo’n bijzonder gekleurd mini-kikkertje te fotograferen. De eerste kans deed zich al snel voor, tijdens ons verblijf in Tortuguero. Op het terrein van onze accomodatie was een kikkertuin, waar je in de avond kikkers kon gaan zoeken tussen het groen. Het was aardedonker en het goot van de regen toen wij met z’n tweeën de tuin in gingen. Het was even speuren, maar we vonden er een paar. Carlo verlichtte het kikkertje met zijn telefoon, ik maakte de foto’s.

Maar de omstandigheden waren lastig, dus er waren niet heel veel goede foto’s bij. Des te leuker was het dat we een paar dagen later bij daglicht een park bezochten, waar een gids voor ons de kikkertjes opzocht. Ergens een wonder dat dat lukte – de goede man roerde verwoed met een stok door de bladeren, je zou als kikker van minder op de vlucht slaan – maar we hebben verschillende soorten gezien en kunnen vastleggen. Zijn ze niet net van rubber?











